Vergeten straat werd eind zomer 1946 in Brussel gepubliceerd, maar de
roman is bedacht en grotendeels ook geschreven tijdens de bezetting.
Het uitgangspunt van dit derde werk van Boon is eenvoudig: een
doodlopende straat in een naamloze grote stad wordt tijdens de aanleg
van een nieuwe spoorwegverbinding helemaal van de buitenwereld afgesneden.
Vervolgens wordt er op initiatief van ene Koelie een commune uit de
grond gestampt. Om de kansen op welslagen van die Nieuwe Gemeenschap
te kunnen beoordelen, heeft de schrijver een Brusselse impasse waar
hij wel eens was geweest, bevolkt met mensen die hij kende uit zijn
eigen Aalsterse omgeving. Het sociaal experiment van Koelie mislukt,
het nieuwe gemeenschapsleven implodeert. Maar Boons literaire experiment
fascineert tot op de dag van vandaag. Dat is mede te danken aan het
beklijvende portret van Koelies dochter Roza, die onder Boons pen is
uitgegroeid tot een van de meest destructieve kindvrouwtjes uit de
moderne literatuur. Alleen al om figuren als Roza, Koelie en de bedelaar
Vieze is Vergeten straat een feest om te lezen.
* De eenvoud van Boons thema maakt dat hij een der weinige werkelijk
grote auteurs is die toegankelijk zijn voor velen. – Willem Frederik Hermans
* Boons liefde voor het volk staat als een paal boven water, zij is de
diepste bron van zijn schrijverschap maar zodoende ook van zijn wanhoop,
want het is een liefde met de angel van de twijfel erin, om een uitdrukking
van Thomas Mann te gebruiken. – Paul de Wispelaere
* Louis Paul Boon ist einer jener Geheimtips, die an der literarischen Börse
unter Kennern hoch gehandelt werden. – Frankfurter Allgemeine Zeitung